Zowel in levendige kleuren als in ingetogen zwart-wit zoek ik naar eenvoud, textuur en de sporen van tijd.
Zo ontstaat een visuele taal die uitnodigt tot contemplatie en reflectie.
De werkelijkheid en haar essentie...
Abstractie vormt de kern van mijn fotografische werk. Het gaat mij niet om het vastleggen van herkenbare objecten, maar om het terugbrengen van de werkelijkheid tot haar essentie: lijnen, vormen, kleuren en texturen die in hun puurheid een eigen kracht bezitten. Geïnspireerd door stromingen als het suprematisme en het neoplasticisme, onderzoek ik hoe reductie en minimalisme ruimte kunnen scheppen voor verstilling.
Binnen dit abstracte veld vervullen kleur en zwart-wit ieder een eigen rol.
Kleur opent een emotionele dimensie: verweerde materialen, industriële oppervlakken en sporen van tijd krijgen een nieuw leven door hun gelaagde tinten en onverwachte combinaties.
Zwart-wit daarentegen haalt alles terug naar contrast en structuur. Het onthult ritme, textuur en vorm, zonder afleiding van kleur — een zuivere blik die de essentie van abstractie benadrukt.
Door zowel kleur als zwart-wit te omarmen, ontstaat er een veelzijdige benadering van abstracte fotografie. In beide gevallen gaat het om het scheppen van beelden die uitnodigen tot contemplatie, waarin imperfectie, vergankelijkheid en eenvoud niet verhuld maar juist zichtbaar worden gemaakt. Mijn abstracte werk is daarmee een ode aan de stilte die schuilgaat in de meest onverwachte plekken en materialen.